مزیتها و فواید جینسنگ یا جینسینگ فراوان است. به قدری که مطالبی که در اینجا خواهیم گفت به هیچوجه تمام آن را بازگو نخواهد کرد؛ اما برای شناخت اولیه و دانستن برخی از مهمترین خواص آن میتواند مفید باشد.
جینسنگ(ginseng) یکی از یازده گیاه از گونههای کند رشد گیاهان چند ساله است، دارای ریشههای گوشتی و عضوی از خانواده گیاهان Panax است. جینسنگ تنها در برخی مناطق خاص دنیا پیدا میشود؛ مثل نیمکره شمالی، در شمال امریکا و در آسیای شرقی (مخصوصاً در کره شمالی، در چین شمالی (منچور) و سیبری شرقی) و در آب و هوای سرد.
البته یک نوع جینسنگ هم وجود دارد که در آب و هوای کمی گرمتر هم رشد میکند. این نوع جینسنگ در اصل در جنگلهای ویتنام کشف شده است. باور مردم بر این بود که جینسنگ قدرت بالایی در افزایش سطح سلامتی و نیز حفظ سلامتی و پیشگیری از بیماریها دارد. آنها جینسنگ را به طور روزانه در غذاهای خود مصرف میکردند و همچنین ارزش زیادی در طب سنتی برای آن قائل بودهاند. با این همه در کشور ما ایران بیشتر مصرف جینسنگ به صورت مصرف مکملهای خوراکی حاوی جینسنگ است که از داروخانهها تهیه میشود. ما کمتر کسی را میبینیم که در ایران جینسنگ را به صورت خام و منبع طبیعی آن مصرف کند. هرچند اگر بتوان آن را به صورت تازه از گیاه آن مصرف کرد بدون شک موثرتر و پرفایدهتر خواهد بود.
یونجه، گیاهی است غریب که امروزه در اذهان عمومی تنها به درد علوفه دام میخورد، درحالیکه در گذشته استفادههای فراوان از این گیاه پرفایده میشده است.این گیاه که عمدتاً در آسیا کشت میشود از اولین گیاهان دارویی شناختهشده برای بشر است.
«یونجه» که در فارسی به آن «اسپست باغی»، «سپست»، «سبیس» یا «درفا»، در افغانستان «اسپیشتا» و در ترکی بدان «یونجه»، به رومی «میدیکی»، به مصری «قضب» و به عربی «رطبه» یا همان «فصفصه» گویند، گیاهی است علفی، پایا و از تیره پروانهواران و همدسته شبدرها که ارتفاع آن تا یک متر میرسد. دارای ساقههای بلند و برگچههای نازک، نوکتیز و بیضی شکل. گلهایش غالباً بنفش، کوچک یا گاهی زردرنگ است و به شکل سیر، میوه «یونجه» مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچکتر از آن است. «یونجه» ریشهای بسیار عمیق دارد که تا 3 متر به عمق زمین نفوذ میکند، در نتیجه ویتامینها و مواد معدنی را از خاک تهیه میکند. این گیاه از علفهای خوب مراتع است و بهترین نوع آن سبز املس (نرم) است.
این گیاه در اکثر نقاط جهان رشد میکند و به صورت وحشی در بعضی نواحی معتدل آسیا و شمال آفریقا میروید که انواع و اقسام دارد. مزاج یونجه تازه در آخر اول گرم و تر و خشک آن، گرم و خشک است و قوتش تا 5 سال باقی میماند.
اسپیرولینا یک جلبک سبز تیره رنگ است با میزان زیادی ویتامین، مواد معدنی و غیره؛ به طوری که به معدن طلای غذایی شهرت دارد. آزتکها از همان اوایل قرن بیستم از این جلبک استفاده میکردند و سپس از سال 1970 آوازهی آن به بیشتر کشورهای دنیا رسید. در سال 1979 نخستین شرکتهای تولیدکنندهی محصولات غذایی پای این جلبک را به آمریکا باز کردند. امروزه ایالاتمتحدهی آمریکا، چین، تایلند، ویتنام، هند، مکزیک و شیلی جزو بزرگترین تولیدکنندههای این جلبک هستند.
بزرگترین کشورهای مصرفکنندهی آن نیز ژاپن، روسیه، هند و آفریقا به خصوص کشورهای قحطیزده هستند. خوشبختانه کشت این محصول در ایران نیز شروع شده است و محصولات آن به صورت قرص در داروخانهها به فروش میرسد.